دســـت‍ـ نوشتـــ ـه‌های یکـــ طلبـــه

هشـــدار : اتلاف وقت و عمر شما در این وبلاگ برعهده خودتان است و نویسنده هیچ مسئولیتی ندارد :)

دســـت‍ـ نوشتـــ ـه‌های یکـــ طلبـــه

هشـــدار : اتلاف وقت و عمر شما در این وبلاگ برعهده خودتان است و نویسنده هیچ مسئولیتی ندارد :)

دســـت‍ـ نوشتـــ ـه‌های یکـــ طلبـــه

در اینجا شما مواجه می‌شوید با دست‌نوشته‌های یک طلبه، که قدرت تلف کردن وقت شما را دارد ...

پس مواظب باشید که عمر عزیز و با ارزش خود را کجا مصرف می‌کنید !



آخرین نظرات

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کلاس» ثبت شده است

شما تا حالا چند بار شنیدید که بگن نیمه پر لیوان را نگاه کن ؟؟؟

           از این تعدادی که شنیدید، چند بارش به دل‌تان نشسته و با عمق جان درکش کرده‌اید ؟


حال و حوصله‌ی یک داستان چند خطی را دارید ؟؟؟

ـــــــــــــــــــــــــ

داستان از این قرار است :

یک پیرزن دو کوزه آب داشت که آن ها را آویزان بر یک تیرک چوبی بر دوش خود حمل می کرد.
یکی ازکوزه ها ترک داشت ومقدارى از آب آن به زمین مى ریخت، درصورتی که دیگری سالم بود و همیشه آب داخل آن به طور کامل به مقصد می رسید
مدتی طولانی هر روز این اتفاق تکرار می شد و زن همیشه یک کوزه و نیم ،آب به خانه می برد. 
ولی کوزه شکسته از مشکلی که داشت بسیار شرمگین بود که فقط می توانست نیمی از وظیفه اش را انجام دهد.
پس از دو سال، سرانجام کوزه شکسته به ستوه آمد و با پیرزن سخن گفت ...
پیرزن لبخندی زد و گفت:
هیچ توجه کرده ای که گل های زیبای این جاده در سمت تو روییده اند و نه در سمت کوزه سالم؟ اگر تو این گونه نبودی این زیبایی ها طروات بخش خانه من نبود، طی این دو سال این گل ها را می چیدم و با آن ها خانه ام را تزیین می کردم ...



جایی که داستان را خواندم : skylove.ir

ــــــــــــــــــــــــــــــ

حالا بگویید که این داستان چقدر به دلتان نشست ؟؟؟

گاهی وقت‌ها یک حکایت که یک دقیقه هم نمی‌شود، آنچنان در ضمیر ناخودآگاه اثر می‌گذارند که ساعت‌ها کلاس و درس آن اثر را ندارد.


سلام دوستان؛

اول تشکر کنم از تمام عزیزانی که با نظرات‌شون مایه دل‌گرمی امثال بنده هستند.


الان ساعت ۳ و نیم نصف شب هستش که دارم براتون می‌نویسم، راستش یه دور تموم خاطراتی که تو وبلاگ براتون گذاشتم رو خوندم، خیلی باهاشون حال کردم.     بعضی‌هاش رو دوبار یا گاها سه بار خوندم ... 

این کار منو یاد دوران ابتدایی انداخت ... تازه دو یا سه ماه از سال دوم ابتداییم گذشته بود که معلم عزیزم به من یه دفتر ۱۰۰ برگ داد که تو برگ اولش نوشته بود که این دفتر قرار دفتر خاطراتت بشه و ... و چون در حال حاضر دسترسی به اون دفتر ندارم، نمی‌تونم متن کامل‌ش رو براتون بذارم ولی ان‌شاء الله براتون می‌ذارم ... 

البته فقط برای من این کار را نکرد .... یعنی تافته‌ی جدا بافته نبودم ... برای تمام اعضای کلاس که ۳ نفر بیشتر نبودیم چنین هدیه‌ای آورده بود ... آخه ما تو روستا زندگی می‌کردیم یه روستایی که نهایتا ۲۰۰ نفر جمعیت داره برا همین مدرسه هم خلوت بود ...


خلاصه تو اون دفتر می‌نوشتم و بعضی وقتا عکس هم می‌چسبوندم و گاها می‌دادم بعضیا برام چیزی بنویسن ... و از جمله محتویاتش نقاشی بود ... تا پایان ابتدایی یعنی حدود ۳ سال و نیم، اون دفتر پر شد ... 

وقتی به سراغ اولین و آخرین دفتر خاطراتم می‌روم حداقل یک ساعت را با او می‌گذرانم ... من دفترم را به عنوان یک موجود جاندار به حساب می‌آورم... همدم خوبی است ...


اینا رو گفتم که در ادامه بگم وقتی خاطراتم را توی این وبلاگ خودم دوباره می‌خونم حس خوبی بهم دست می‌ده ... و البته امشب حس بدی که بهم دست داد و هرچی من سعی کردم بهش دست ندم ولی اون پرو بود این بود که چرا بعد اون دفتر دیگه خاطره ننوشتم ؟؟؟ واقعا چرا ما خاطراتمان را ثبت نمی‌کنیم؟؟؟


تصمیم گرفتم از ثبت کردن خاطراتم نگذرم ... و همچنین تصمیم دیگری که گرفتم اینکه برای ثبت آن‌ها عجله کنم و کار را عقب نیندازم مخصوصا که من آدم فراموش‌ کاری هستم ناهار دیروزم رو یادم نیست ... 

و همین سهل انگاری من در ثبت خاطرات و کم حافظه‌گی‌ام باعث شده که نتونم از پنج‌شنبه تا به امروز رو براتون خاطره بنویسم ... جزئیات که هیچ حتی اصل آن‌ها را هم به یاد ندارم ...


واما یک خبر :

آقا طلبیده و ان‌شاء الله فردا راهی مشهد هستیم، فردا ساعت ۱۳ ، شما دعا کنید ما به مقصد و مراد برسیم ... و تصمیم گرفتم کاغذ و قلم در کنار کتاب‌هایم با خود ببرم تا بتوانم خاطراتم را طی سفر‌نامه‌ای بنویسم و بعد از بازگشت برایتان تایپ کنم ...

البته اگه به اینترنت دست رسی داشتم با مبایل پست های کوتاه براتون می‌ذارم.


حلال کنید

برا همتون دعا می‌کنم

همتونو هم دوس دارم


خوب کسی که فردا امتحان داره چه جور روزی به نظرتون می تونه داشته باشه؟


غیر از اینه که از صب تا شب باید کتاب رو بخونه و عصابش خورد باشه که چرا اینجا رو که سر کلاس رفتم نمی فهمم ولی اون قسمتی که تو کلاس بودم رو می فهمم ؟؟


آره تصمیم گرفتم مبحث های سخت رو دیگه کلاس نرم تا بهتر بفهمم...


همه چی خوبه ولی قسمت های  آخر کتاب رو اصلا نمی فهمم استاد تند تند درس داده و دلم رو به این خوش کردم که از اونجا کمتر میاد...


ببخشید به خاطر این بهم ریخته گی الان که دارم براتون خاطره دیروز رو می نویسم یه ساعت و نیم دیگش امتحان دارم و امتحان درس ۵ واحدی رو دارم.